Podstawowe zasady dotyczące sklejki

Aby w jak największym stopniu poprawić anizotropowe właściwości naturalnego drewna, tak aby właściwości sklejki były jednolite, a kształt stabilny, ogólnie rzecz biorąc, sklejka musi spełniać dwie podstawowe zasady struktury: jedna to symetria, a druga to to, że sąsiednie warstwy włókien forniru są do siebie prostopadłe. Zasada symetrii wymaga, aby fornir po obu stronach symetrycznej płaszczyzny środkowej sklejki był względem siebie symetryczny niezależnie od rodzaju drewna, grubości forniru, liczby warstw, kierunku włókno, wilgotność itp. W tej samej sklejce można zastosować forniry tego samego gatunku i grubości lub można zastosować forniry różnych gatunków i grubości, ale dowolne dwie warstwy forniru i grubości, które są względem siebie symetryczne po obu stronach symetrycznej płaszczyzny środkowej powinny być takie same. Tył twarzy nie może być tego samego gatunku.

Aby struktura sklejki odpowiadała obu powyższym podstawowym zasadom, liczba jej warstw powinna być nieparzysta. Dlatego sklejka jest zwykle składana z trzech warstw, pięciu warstw, siedmiu warstw i innych nieparzystych warstw. Nazwa każdej warstwy sklejki to: okleina powierzchniowa nazywana jest płytą powierzchniową, wewnętrzna warstwa forniru nazywana jest płytą rdzeniową, przednia płyta powierzchniowa nazywana jest panelem, tył płyty wierzchniej nazywany jest płytą tylną , a w płycie głównej kierunek włókien równoległy do ​​płyty powierzchniowej nazywany jest długą płytą rdzeniową lub płytą środkową. Podczas tworzenia płyty stołu szczelinowego panel i płyta tylna muszą być skierowane na zewnątrz.